146:SeengtZjuljoanusgastois

Gistere n oep Witendaungderdag weer der wér en raike toafel gedékt in ’t SeengtZjuljoanusGastois: De zoegenomde "Pélgrimstoafel".

Mor wee was na j aigelek dieë n ailege Zjuljoanus?

De Legeingde van den ailege Zjuljoanus:

Zjuljoanus was ne zuing van en oadeleke famile dieë gèère n oep jacht geeng. Oep ne gooje kieër was em on’t joage n oep en ért. Oep ’t momeingt da ’t em van plan was da d ért doeëd te scheete, droide da s zenaige n oem én zei ( want ’t was er blaikbor ieën da kon klape): gai zul d oe voader én oe mooder nog vermoeëre ! Zjuljoanus was ieëmel van zen mélek én a vaungd er mor niks beiter oep dan no de vrémde te goan én doar de bieëst te gon oitange. Zoe kwam em oek e raik medameke teige wer da t em mé traude ( der zén er nog dee da ch gedoan éme n én ver meengder ). Zen aawers woare der nateurlek ieëmel van aungderstenbauve n én ze begoste n em auveral te zeuke tot da s z’em aindelek gevaungde n ade n in ‘t kastieël wer da t em woeënde mé s zen medam. Dee zeregde ver un én leet ze zélefs sloape in uir aige béd.
Zjuljoanus wist doar de bale van én as em tois kwam van de jacht zag em da kopel in zen béd lige. A docht da s zen vraa w et mé nen aendere veingt on’t doong was én roazend van kolèère sloog em z’aletwieë stieëndoeëd. Ze ne frang veel mor toongs da s zen vraa binekwam én z’em vertélde wee da t da kopel was.Da d ért ad dus ni ch gelauge !
‘k Mut er zeiker gin tieëkeneengeske ba moake. A weer zot van verdreet én a belaufde van dan af ver de rést van ze lèève der ver te boote. Zen vraa geeng mei mé j em . Gin ieën van de twieë wau nog varder lèève gelak raike bogers. Ze geenge flak ba den oover van ne gevoarleke riveer woeëne n én ze begoste mé j e gastois ver raizegers werda Zjuljoanus vèèrman spélde.
Oep ne steremachtege n oavend in de weengter oeërde z’eemand oem ulep roope vanoep den oover on den auverkaent. Zjuljoanus én zen vraa twaifelde gine momeingt én ai roojde no den auverkaent terwail zai bailichte mé ne lanteire n in uir aend. ’t Was ne meloatse dieë n oem ulep geroope n ad. Dieë was duir én duir nat én kaud. Zjuljoanus én zen vraa brochte dieë sukelér nor un gastois oem em te verzerege.
Den dag da t dieë meloatse volleideg geneize was, zei t em da s ze nimer varder muste lèève gelak kloizenére. Z’ade ver ieëweg én altaid unen eimel verdeengd. Dernoa éme ze dieë meloatse nimer gezeeng. Mor z’ade wél duir da s z’aigelek Kristus zélf in ois ade gold. Vandoar da t den ailege Zjuljoanus in d’ieëste plets de patroeënailege van d’oteleers gewere n is.
Den ailege Zjuljoanus wert deroem oek “de Gastieër” genoemd. Soems noeme z’em “den Aereme” of “de Voadermoeërdenér”.Da d ei t dus te moake mé s zoake dee gebuird zén in zai lèève. A j is in d’iëste plets den beschaeremailege van de pélgrims mor oek van ale meingse dee j eet mé t de zieë te moake n éme: zieëmane, matroeëze , én oek van speilers én gokers, én van muzekaente, zangers én dichters. Ge zee da t em ni stilgezeite n ei !
Soemege zége da t em in Fraenkrek zau gebaure zén, mor aender bewèère dan wér da t em nen Italjoan is , ne Sisiljoan of ne Spanjord.

’t Aleraudste SeengtZjuljoanusgastois go trug tot in ’t joar 713 in Roeëme. Ze noemde da toongs “ SeengtZjuljoanus van de Vloameenge”, worschainlek oemda t de Vlomse pélgrims dee ’t graf van den ailege Peitrus én de Romainse katakombe wauwe bezeuke doar koste n oitruste van un lange rais.’t Is vaul loater—noa de kroistochte-- da t der oek pélgrims vaerder troke nor wa ze ’t Aileg Laend noemde. Aunderwég weere ze dan golepe duir d’Ospitoalriders van den ailege Jowanes én van de Témpeleers ( dee loater duir de kaerek oep den braendstoapel gezét weere). In dieën taid woare n er in Roeëme n ieël wa ch gastoize ( Ge mut weite da ch “gastois” oeërsproongkelek betieëkende “en ois woar da s ze gaste n ontveenge”; zowas da nog is in ’t Dets én in ’t Eingels: D.Gasthaus, Gaststätte,Gasthof, E.Guesthouse). Loater éme ze da d “ospitoal "gon noome. Mor da betieëkent in ’t Latain-Griks aigelek rats etzélefde: L. Hospes = Ae .gast + Mod.Gr. Spiti=Ae.ois). Naa spreike z’al mieër én mieër van : Zeekenois”. Der zite we dan al mé t drai waurde n oem presees etzélefde te wile zége).
‘t Is in ’t joar 1094 da t de groaf van Vloandere – Robrécht den Ieëste, dieë n oek genoemd weer “van Zjéreuzalém”-- ge wét wél dieë ba d’ieëste kroisvoarders was -- d’Orde van SeengtZjuljoanus ei d’oepgericht.

Leengk:
http://webh01.ua.ac.be/acma/lokaal.html