044: De Lewee van 't Astridplain

De Lewee “woeënt” na j al ongevèèr véfteeng joar oep ’t Astridplain én altaid oep ’t zélefde pletske.. Mor deis a t em nog noeët meigemokt. Vuiregen deengsdag ,zoe raungd alefneige smoreges, komt er e kopel mé twieë klain kinekes ( ’t joongste da d in e stooleke zat was amper e joar aud.’t Audste maske was no ’t schaint vaif joar aud).
Ze vrooge n of em éfkes oep un keengdere wau pase.” ‘k Ad den taid ni j oem ’t aentwaurde”: zei t de Lewee. ’t Joongste kineke lag ieël den taid te sloape n én ’t audste zenen bébel stoong ni stil. Ze woare n ieël vreug oepgestoan oem nor Aentwaerepe te kaume mé t den train én z’ade n al, in twieë doage niks te bike gad.

“Sé” zei t de Lewee “da pakte mai !”. Oo kone dee j auwers dee keengdere zoe mor achterloate zaungder eite ?“ ‘k Vroog derékt wa da s ze wau w eite”. “E krèèmgelaske” zei ze.
De Lewee schaerde n al zenen nikel bajieën én kocht uir é krèèmgelaske.
Mor ’t aeregste must nog kaume. Da kopel bleif mor wég én da keengd zei da ze zoe ne kaa w ad. “Gelukeglek zén er dan meingse van ’t Dijamaentmuzeijem en bitsje varder gekaume dee gezeeng ade da’k der mé t dee twieë kinekes zat én dee j éme de keengdere binegepakt én de polees oepgebéld.”

“’t Joongste sleep nog altaid. ’t Audste n éme ze wa dreengke n én eite gegeive n én nen boek mé kluirpotloojkes.”
Eure loater stoong da kopel der trug doidelek gedrogeird én ze vrooge woar da d un keengdere woare. De Lewee zei da s z’oep den burau van de polees woare. Da meings begon te blèète én dieë veingt begon de Lewee j oit te moake ver rote vis.
Mor a ge de Lewee oeërt klape dan ei t em seidertdeeng nog gine momeingt spait gad van wa t er gebuird is. A j ei s zélef mor en tristege juigd gad.
En da t em na j is eet ei kune doong ver zoe’n twieë j aerem bloojkes da s zal em ver de rést van ze lèève ni f vergeite.
“Da volwase meingse n un aige laif kapotmoake mé j al dee smèèrlaperai, da’s un zoak” zei t de Lewee, “mor da s z’un keengdere zoemor ba ne wildvrémde n achterloate oem dee velegad te gon koeëpe da go t er ba mai ni j in !”