010: De Soage van d'osevéle

Toongs da s ze den ieëste stieën leije van de katedroal, konstateirde ne waerekman dat den bauput ieëmel aungder woater geloeëpe was. Én ze kone n em ni leig kraige. Ne simpele métser ad t er en oeploseeng ver, dee j em de volgenden dag zau vuirstéle, in roil ver nen oeëp géld. Zain idei was de put vol osevéle te lége. Mor ze zuineke n ad ales goeërd én noada t em da on ze mooder vertéld ad, geeng em no den baumieëster oem em te zége wa da t em must doong. Én joa, da d eelep. As de métser na j oep de waeref kwam, was ales al gedoan. De métser leep no zen eske in de Kopstrot. A pakte n en plaengk én sloog ze zuintsje doeëd. Zen vraa ei d uiraige dernoa van verdreet verzaupe. Van de métser ei neemand achteraf nog eets goeërd. De kaerek gerokte stilekesoan af, oep den taure noa.Toongs da t den ieësten taure klèèr was, voelde ze da t de graungd ni ch goo was, zoedoaneg da t den taure nog altaid wa boezjeirt. Mor oemda ze dieë métser nimer zoage, deeref neemand er nog oan kaume.